krocz|yć

krocz|yć
impf vi 1. (stąpać) to stride; (maszerować) [osoba, pochód, procesja] to march
- kroczyć dumnie/dostojnie to stride proudly/with dignity
- kroczyć na czele pochodu to march at the head of a procession
2. książk. (zmierzać) kroczyć po raz obranej drodze to follow the chosen path
- dokąd kroczy nasz kraj? where is our nation heading?

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • krocz — ż VI, DCMs. y a. m II, D. a, blm → inochód …   Słownik języka polskiego

  • kroczyć — ndk VIb, kroczyćczę, kroczyćczysz, krocz, kroczyćczył «iść, zwłaszcza wolno, dużymi krokami, z powagą, dostojnie; stąpać» Kroczyć powoli, statecznie. Kroczyć na czele pochodu. przen. «dążyć do czegoś; starać się coś osiągnąć» Kroczyć do dobrobytu …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”